σκληρόλυση

η, Ν

ιατρ. καταστροφή τού ινώδους συνδετικού ιστού με ορισμένες ουσίες και θεραπευτικές μεθόδους, λ.χ. με ιοντισμό, για τη θεραπεία αγκυλώσεων και περιαρθρικών σκληρύνσεων.